Op een al jaren braakliggend voormalig bedrijfsterrein aan de westkant van Groningen verrijst een wijkje met 180 woningen, zowel appartementen als woningen met tuin. Passen en meten is onderdeel van ons vak, en in dit project werd daar een stevig beroep op gedaan. Een omvangrijk bouwprogramma, ecologische doelstellingen in de directe omgeving, hoge parkeerdruk, en het liefst een overwegend groene en ruimtelijke uitstraling moesten op slechts 2,5 hectare bij elkaar worden gebracht en opgelost.

Een belangrijk aspect was dat het plangebied tussen het stadscentrum en het in ontwikkeling zijnde stadsdeel Suikerunie ligt, wat met zich meebrengt dat het een schakelfunctie te vervullen krijgt. Uitdagend in dat verband was dat we met achterkantsituaties van bestaande bebouwing te maken hadden die logische verbanden in de weg stonden.

We hebben de openbare ruimte ingezet om de verbinding tussen centrum en Suikerunie te maken. In het midden van het plangebied hebben we een doorsteek gemaakt. Ondanks de hoge parkeerdruk is het ons gelukt om de ruimtes rondom de entrees van de bebouwing grotendeels autoluw te houden. Daar zijn inventieve, maar voor bewoners beslist comfortabele spreidingsoplossingen aan te pas gekomen. Wat betreft ontsluiting van de wijk laat het ontwerp zich gemakkelijk combineren met een eventueel toekomstige oversteek over de spoor-, water- en rondwegbundel aan de westkant, richting het Suikerunieterrein.

Het plan omvat uitwerkingen voor beplanting, bestrating, verharding, afwatering, verlichting en voorzieningen zoals vuilcontainers. De beplanting zorgt voor een grote variatie aan kleuren en vormen, het hele jaar door. Binnen de beperkte ruimte die er is, zijn er toch opmerkelijk veel autovrije, groene plekken. Zij verlenen het plan een ontspannen karakter en zijn deels bedoeld als ontmoetings- en speelplekken. De meeste woningen kijken op het groen uit. Rondom een detonerend trafostation komt een hek dat wordt bekleed met kleurrijke klimmers, zoals blauweregen en wilde wingerd.