Het ontwerp van stad en land gaat een steeds grotere rol spelen in het stimuleren van een gezond leefpatroon. Door fundamentele aanpassingen aan het stedelijk netwerk wordt het fietsen en lopen bevorderd en aantrekkelijk gemaakt. Het dagelijks bewegen wordt vanzelfsprekend en levert bovendien kansen op voor een nieuwe stedelijke parkstructuur.

In de negentiende en begin twintigste eeuw, was er een hechte band tussen stedenbouw en gezondheid. Dit begon met het aanpakken van hygiëne en milieu in de industriële revolutie en ging verder met mentale gezondheid in parkways en volksparken. Door de komst van de auto, en het bijbehorende gemak en luxe, is er een breuk in deze hechte relatie ontstaan.

Om opnieuw vorm te geven aan een gezonde stad is zaak deze breuk te herstellen. Wij stellen voor de ruimte voor de auto te reduceren tot de noodzakelijke proporties en de fietser en voetganger weer ruim baan te geven. De auto is niet meer de snelste optie en kan ook niet meer tot diep in het centrum komen, waardoor mensen met de zachte hand gedwongen worden om de laatste afstanden met de fiets of te voet af te leggen.

Om dit te bereiken stellen wij voor ruime, groene stadsassen aan te leggen. Deze stadsassen zetten in op menging van modaliteiten, maar leggen het primaat bij fietser en voetganger. Deze stadsassen verbinden de wijken en multimodale knooppunten (P+R’s, stations, parkeergarages) met het centrum.

De nieuwe stadsassen verbinden bovendien de bestaande parken, pleinen en plantsoenen. Hierdoor worden deze oude groene lagen gereactiveerd en ontstaat een stadsbreed netwerkpark.

Naast het stimuleren van dagelijkse bewegingen worden ook specifieke bewegingen, zoals sporten en recreëren aantrekkelijker gemaakt. Bewegen is in de toekomst niet meer iets dat weggestopt wordt achter struiken en bomen, maar wordt een zichtbaar laagdrempelig onderdeel van het netwerkpark.